Dunash Ben Labrat, labrat din nabaybay Librat, tinatawag ding Al-abrad, o Adonina Ha-levi, (ipinanganak c. 920, Fès, Mor.?-died c. 990, Córdoba?), Hebrew makata, balarila, at polemicist na ang unang gumamit ng mga metro ng Arabe sa kanyang taludtod, kaya pinasinayaan ang isang bagong mode sa tula ng Hebreo. Ang kanyang mga istraktura sa Hebreong leksikon ni Menahem ben Saruq ay nagpukaw ng isang pag-aaway na nakatulong sa pagsisimula ng isang ginintuang edad sa wikang Hebreo.
Quiz
Paggalugad sa Africa: Fact o Fiction?
Ang Cairo ang pinakamalaking lungsod ng Africa.
Si Dunash ay ipinanganak alinman sa Fès o sa Baghdad at pagkatapos maglakbay sa Sura, Babylonia, nag-aral doon sa ilalim ng isang kilalang master ng pag-aaral ng mga Judio, si Saʿadia ben Joseph. Nasa Sura na una niyang binubuo ang kanyang mga tula sa mga metro ng Arabo, isang makabagong ideya na namangha sa Saʿadia.
Pagkaraan ng isang panahon, si Dunash ay lumipat sa Córdoba, sa Moorish Spain, at pagkatapos ay nakakaranas ng muling pagsabay sa kultura ng mga Judio sa ilalim ng isang makapangyarihang negosyanteng Judio at tagapayo sa caliph, si Ḥisdai ibn Shaprut (c. 915–975?). Ang isang paborito ni Ḥisdai, ang pilosopo na si Menahem ben Saruq, ay sumulat ng unang tunay na diksyonaryo ng Hebreo. Sumulat si Dunash ng isang nagwawasak na polemya laban sa gawaing ito na pinagsama ang personal na pag-atake sa Menahem na may papuri para sa Ḥisdai. Si Menahem ay nawalan ng pabor kay Ḥisdai at namatay hindi nagtagal. Ang mga mag-aaral ni Menahem ay sumagot gamit ang isang polemik sa kanilang sarili, isang pag-aaway na naghanda ng daan para sa isang sariwang pagsusuri sa grammar ng Hebreo. Sumulat din si Dunash ng isang hindi nai-publish na treatise sa gramatika kung saan ipinahayag niya ang kanyang pag-unawa (hindi pangkaraniwan para sa kanyang oras) na, bagaman ang mga pandiwang Hebreo ay batay sa tatlong katinig na ugat, sa ilang mga conjugations ay maaaring ibagsak ang isang liham na ugat.
