Robinson Crusoe nobela ni Defoe

Robinson Crusoe, sa buong The Life and Strange Surprizing Adventures of Robinson Crusoe, of York, Mariner: Sino Nabuhay Walo at Dalawampung Taon, Lahat ng Nag-iisa sa isang Hindi nakatira na Isla sa Baybayin ng Amerika, Malapit sa Bibig ng Dakilang Ilog ng Oroonoque; Ang pagkakaroon ng Maging Cast sa Shore ni Shipwreck, Kung saan Nawala ang Lahat ng Lalaki ngunit Siya mismo. Gamit ang isang Account kung paano siya sa wakas bilang Strangely Deliver'd ni Pyrates. Nakasulat ng Kanyang Mismo. , nobelang ni Daniel Defoe, unang nai-publish sa London noong 1719. Ang unang mahaba na gawa ng fiction ni Defoe, ipinakilala nito ang dalawa sa mga pinakahihintay na karakter sa panitikang Ingles: Robinson Crusoe at Biyernes.

Quiz

Mga Sikat na Dokumento

Ano ang pinakaunang kilalang sistema ng mga batas?

Si Crusoe ay tagapagsalaysay ng nobela. Inilarawan niya kung paano, bilang isang matapang na binata, hindi niya pinansin ang payo ng kanyang pamilya at iniwan ang kanyang komportableng gitnang bahay sa England upang pumunta sa dagat. Ang kanyang unang karanasan sa isang barko na halos pumapatay sa kanya, ngunit nagtitiyaga siya, at ang isang paglalakbay patungong Guinea "ay ginawa akong pareho ng isang Sailor at isang Merchant," paliwanag ni Crusoe. Ngayon maraming daang libong mas mayamang, siya ay muling naglayag para sa Africa ngunit nakuha ng mga pirata at ipinagbibili sa pagkaalipin. Tumakas siya at nagtapos sa Brazil, kung saan nakakuha siya ng isang plantasyon at prosper. Mapagpasyahan para sa mas maraming kayamanan, ang Crusoe ay nakikipag-ugnayan sa mga mangangalakal at iba pang mga may-ari ng plantasyon upang maglayag sa Guinea, bumili ng mga alipin, at bumalik sa kanila sa Brazil. Ngunit nakatagpo siya ng isang bagyo sa Caribbean, at ang kanyang barko ay halos nawasak. Si Crusoe ay ang tanging nakaligtas, naligo hanggang sa isang natiwang baybayin. Inililigtas niya kung ano ang makakaya niya mula sa balbula at nagtatag ng isang buhay sa isla na binubuo ng espirituwal na pagmuni-muni at praktikal na mga hakbang upang mabuhay. Maingat niyang idokumento sa isang journal ang lahat ng kanyang ginagawa at karanasan.

Pagkalipas ng maraming taon, natagpuan ni Crusoe ang isang bakas ng tao, at kalaunan ay nakatagpo siya ng isang pangkat ng mga katutubong tao - ang "Mga Savage," habang tinawag niya sila - na nagdadala ng mga bihag sa isla upang patayin at kainin sila. Ang isa sa mga bihag ng grupo ay nakatakas, at pinapatay ni Crusoe ang mga humahabol sa kanya, na epektibong nagpapalaya sa bihag. Tulad ng inilarawan ni Crusoe ang isa sa pinakamaagang pakikipag-ugnayan sa lalaki, ilang oras lamang matapos ang kanyang pagtakas:

Sa wakas ay inilapat niya ang kanyang Ulo ng patag sa Lupa, malapit sa aking Paa, at inilalagay ang aking iba pang Paa sa kanyang Ulo, tulad ng nagawa niya dati; at pagkatapos nito, ginawa ang lahat ng Mga Palatandaan sa akin ng Pagsunud-sunod, Kawalang-hanggan, at Pagsumite na maisip, upang ipaalam sa akin, kung paano niya ako paglilingkuran hangga't siya ay nabubuhay; Naunawaan ko siya sa maraming mga Bagay, at ipagbigay-alam sa kanya, napakahusay ko sa kanya; sa isang maliit na Oras sinimulan kong makipag-usap sa kanya, at turuan siyang magsalita sa akin; at una, ipinakilala ko sa kanya ang kanyang Pangalan ay dapat noong Biyernes, na siyang Araw na naisaya ko sa kanyang Buhay; Tinawagan ko siya kaya para sa memorya ng Oras; Itinuro ko rin sa kanya na sabihin ang Guro, at pagkatapos ay ipaalam sa kanya, iyon ang magiging aking Pangalan. (Robinson Crusoe, ed. Ni J. Donald Crowley [Oxford University Press, 1998]).

Unti-unting nagiging Crusoe si "Man Man Friday" sa isang nagsasalita ng Ingles na Kristiyano. "Hindi kailanman ang Tao ay may mas tapat, mapagmahal, taimtim na Lingkod, kaysa sa Biyernes ay sa akin," paliwanag ni Crusoe. Iba't ibang mga nakatagpo sa mga lokal na mamamayan at Europeans ensue. Matapos ang halos tatlong dekada sa isla, umalis si Crusoe (kasama ang Biyernes at isang pangkat ng mga pirata) para sa Inglatera. Naninirahan doon si Crusoe matapos ang pagbebenta ng kanyang plantasyon sa Brazil, ngunit, tulad ng ipinaliwanag niya, "Hindi ko mapigilan ang malakas na Pagkakailangan na makita ko ang aking Isla." Kalaunan ay bumalik siya at natutunan kung ano ang nangyari matapos kontrolin ito ng mga Espanyol.

Ang Defoe marahil ay nakabase sa bahagi ng Robinson Crusoe sa mga totoong karanasan sa Alexander Selkirk, isang taga-Scotland na mandaragat na sa sarili nitong kahilingan ay inilagay sa baybayin sa isang hindi nakatira na isla noong 1704 matapos ang isang pag-aaway kasama ang kanyang kapitan at nanatili doon hanggang sa 1709. Ngunit kinuha ni Defoe ang kanyang nobelang malayo sa kwento ni Selkirk sa pamamagitan ng pagsasama ng mga tradisyon ng Puritan spiritual autobiography na may iginiit na pagsisiyasat ng kalikasan ng mga tao bilang mga nilalang panlipunan. Nagtaglay din siya ng mga bahagi ng panitikan sa paglalakbay at mga kuwento ng pakikipagsapalaran, na kapwa pinalakas ang katanyagan ng nobela. Mula sa halo na ito ay lumitaw ang pangunahing nagawa ni Defoe sa Robinson Crusoe: ang pag-imbento ng isang modernong alamat. Ang nobela ay kapwa nakakakilig na kuwento at isang matalinong malawak na pagmuni-muni sa ambisyon, pag-asa sa sarili, sibilisasyon, at kapangyarihan.

Si Robinson Crusoe ay isang tanyag na tagumpay sa Britain, at dumaan ito sa maraming mga edisyon sa buwan pagkatapos ng unang publication. Ang mga pagsalin ay mabilis na nai-publish sa kontinente ng Europa, at si Defoe ay sumulat ng isang sumunod na pangyayari (The Farther Adventures of Robinson Crusoe) na nai-publish din noong 1719. Ang libro ni Defoe ay agad na naglagay ng mga imitasyon, na tinawag na Robinsonades, at siya mismo ang gumamit nito bilang isang springboard para sa higit pang kathang-isip. (Para sa isang talakayan tungkol kay Robinson Crusoe sa konteksto ng karera ng pagsulat ni Defoe, tingnan ang Daniel Defoe: Mamaya ang buhay at gumagana.) Ang Robinson Crusoe ay aanihin sa Jean-Jacques Rousseau's Émile (1762) at sa Das Kapital (Karla Marital (1867) ni Karl Marx. Ang nobelang The Swiss Family Robinson (isinalin sa Ingles noong 1814) at ang mga pelikulang His Girl Friday (1940), Swiss Family Robinson (1960), at Robinson Crusoe sa Mars (1964) ay ilan lamang sa mga akdang nag-riff — ilan nang direkta, ang ilan sa mga labi - sa nobela ni Defoe at mga pangunahing tauhan nito.

Ang ilan sa mga kritiko ay pinagtalo ang katayuan ni Robinson Crusoe bilang isang nobela per se: ang istraktura nito ay lubos na epodiko, at ang hindi pantay na pagsasalaysay ni Defoe at mga nakakamali na pagkakamali - isang kambing na lalaki, halimbawa, sa kalaunan ay nagiging babae bilang hinihingi ng mga pangyayari — iminumungkahi na maaaring hindi siya magkaroon binalak o isagawa ang gawain bilang isang solong pinag-isang buong. Sa maraming mga paraan, gayunpaman, ang heterogeneity nito - ang katotohanan na pinagsama nito ang mga tampok ng mga genre ng pag-iibigan, memoir, pabula, alegorya, at iba pa - nagtalo na ang nobela ay ang tanging label na sapat na sapat upang mailalarawan ito. Si Robinson Crusoe ay pinakamahusay na nauunawaan bilang nakatayo sa tabi ng mga nobelang tulad ng Tristram Shandy at Infinite Jest, na lahat ay pinapalawak ang mga posibilidad ng nobela sa pamamagitan ng blurring mga hangganan nito.